Przepis ten wyróżnia następujące elementy, które powinno zawierać oświadczenie o poddaniu się egzekucji na podstawie art. 777 § 1 pkt 5 kpc: oznaczenie świadczenia pieniężnego (do wysokości w akcie wprost określonej albo oznaczonej za pomocą klauzuli waloryzacyjnej), określenie zdarzenia, od którego uzależnione jest wykonaniePowszechnie stosowanym sposobem zabezpieczenia zwrotu lokalu na wypadek wygaśnięcia umowy w najmie komercyjnym jest składanie przez najemców oświadczeń o dobrowolnym poddaniu się egzekucji co do zwrotu lokalu w trybie art. 777 § 1 pkt. 4 Ten sposób zabezpieczenia interesów wynajmującego stosowany jest w praktyce od wielu lat, choć w międzyczasie istotnie zmieniła się treść przepisów regulujących tę kwestię. Aktualna treść art. 777 § 1 pkt. 4 wprowadza wątpliwości, czy może on znaleźć zastosowanie do wydania (zwrotu) lokali. W przypadku najmu komercyjnego, dla wynajmujących szczególnie istotne jest, by ewentualne okresy przerw w najmie powierzchni były możliwie krótkie. Nawet przy najmie długoterminowym, jakim zazwyczaj zainteresowane są podmioty z sektora BPO, SSO i ITO, szybkie przejęcie wynajmowanych powierzchni po zakończeniu najmu i ponowna ich komercjalizacja są kluczowe dla opłacalności działalności operatorów tych powierzchni. Uzyskanie od najemcy oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się egzekucji co do terminowego zwrotu lokalu pozwala wynajmującemu uniknąć długotrwałego postępowania sądowego w celu przejęcia lokalu po zakończeniu najmu, gdyby pojawił się jakiś spór w tej kwestii. Podobne jak oświadczenie o dobrowolnym poddaniu się egzekucji co do zapłaty należności, dobrowolne poddanie się egzekucji co do zwrotu lokalu posiada także inne zalety – pozwala na zabezpieczenie interesów wynajmującego przy minimalnym zaangażowaniu czasu i środków najemcy. Możliwość dobrowolnego poddania się egzekucji co do zapłaty należności nie budzi wątpliwości – przepisy wprost przewidują taką możliwość. Jeśli chodzi jednak o możliwość dobrowolnego poddania się egzekucji co do wydania innych przedmiotów, regulacja nie jest już tak jednoznaczna. Do 2012 roku art. 777 § 1 pkt. 4 wskazywał wprost, że dobrowolne poddanie się egzekucji dotyczyć może obowiązku wydania np. rzeczy indywidualnie oznaczonych, lokali czy nieruchomości. Jednak po nowelizacji tego przepisu wykreślone zostały z niego między innymi lokale i nieruchomości, a pozostawiona została możliwość poddania się egzekucji co do wydania rzeczy indywidualnie oznaczonych. Powstaje zatem praktyczna wątpliwość, czy po tej zmianie obecnie w najmie komercyjnym istnieje możliwość zabezpieczenia terminowego zwrotu nieruchomości lub lokalu w drodze złożenia przez najemcę oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się egzekucji co do wykonania tego obowiązku. Rzeczami indywidualnie oznaczonymi są rzecz, które posiadają jakąś indywidualną cechę, po której można je zidentyfikować. Nie budzi wątpliwości, że nieruchomość jest rzeczą indywidualnie oznaczoną – każda nieruchomość ma bowiem unikalne położenie, które da się zidentyfikować np. po numerze działki, księgi wieczystej, adresie itp. W odniesieniu do całych nieruchomości zmiana treści art. 777 § 1 pkt. 4 nie miała zatem żadnego znaczenia. Lokal sam w sobie nie jest jednak odrębną nieruchomością. W uproszczeniu, aby konkretny lokal mógł zostać uznany za odrębną nieruchomość musi być wydzielony trwałymi ścianami (musi spełniać wymagania określone przepisami prawa budowlanego) i musi być dla niego założona osobna księga wieczysta. W najmie komercyjnym, w szczególności w nowoczesnych biurowcach, w których lokale i ich zakres elastycznie dostosowywane są do potrzeb najemców, nie mamy w zasadzie w ogóle do czynienia z lokalami stanowiącymi odrębne nieruchomości. W najmie komercyjnym za lokal rozumie się pewną powierzchnię budynku wydzieloną pewnymi ścianami, niekoniecznie w sposób trwały, dla której brak jest odrębnej księgi wieczystej. Pojęcie lokalu jest tu dość elastyczne – powierzchnię lokalu można łatwo modyfikować poprzez zmianę położenia tymczasowych ścianek, w jego skład zalicza się często miejsca postojowe, czy części powierzchni wspólnych. Tak określone lokale mogą być oczywiście przedmiotem najmu, ale nie stanowią odrębnych nieruchomości, ani rzeczy indywidualnie oznaczonych, o których mowa w art. 777 § 1 pkt. 4 Nie bez znaczenia pozostaje jednak, że celem nowelizacji art. 777 § 1 pkt. 4 było uporządkowanie jego treści, a nie ograniczenie zakresu jego zastosowania. Należy zatem zwrócić uwagę, że nawet lokal nie będący odrębną nieruchomością będzie zawsze częścią jakiejś nieruchomości, czyli rzeczy indywidualnie oznaczonej, o której mowa w art. 777 § 1 pkt. 4 Skoro zatem przepis ten znajduje zastosowanie do całej nieruchomości, to tym bardziej powinien znaleźć zastosowanie do jej części. Przyjmuje się zatem, że najemcy mogą dobrowolne poddać się egzekucji co do terminowego zwrotu lokalu, nawet jeśli nie jest on odrębną nieruchomością. Takie funkcjonalne rozumienie tego przepisu dominuje na co dzień w praktyce. Jednak warto mieć na uwadze, że nie jest to jedyna możliwa interpretacja. Przy większych transakcjach warto zatem rozważyć także alternatywne zabezpieczenia zwrotu lokalu przez najemcę (np. kary umowne, kaucje, gwarancje), a najemcy powinni zadbać o to, by umowa najmu precyzyjnie regulowała przesłanki skorzystania z takich zabezpieczeń przez wynajmującego. Maciej Kądziołka – radca prawny KUCZEK-MARUTA KANCELARIA RADCÓW PRAWNYCH Istnieją różne możliwości zabezpieczenia wierzytelności. Jedną z popularniejszych form zabezpieczenia jest oświadczenie dłużnika o dobrowolnym poddaniu się egzekucji w przypadku braku uregulowania zobowiązania zawarte w akcie notarialnym. Mniej popularnym rozwiązaniem jest skorzystanie z depozytu notarialnego. Wysłane przez redaktor w pon., 2014-12-29 14:58 Uzyskanie przez wierzyciela oświadczenia dłużnika o dobrowolnym poddaniu się egzekucji stanowi skuteczny sposób zabezpieczenia na wypadek nie wykonania przez dłużnika zobowiązania. Nie jest to jednak dość powszechny sposób zabezpieczenia roszczeń. Oświadczenie takie, złożone w formie aktu notarialnego, zgodnie z art. 777 § 1 – stanowi tzw. tytuł egzekucyjny, który po nadaniu mu przez sąd klauzuli wykonalności jest podstawą do wszczęcia egzekucji przez komornika. Aby takie oświadczenie mogło stanowić tytuł egzekucyjny, nie wystarczy zachowanie samej formy notarialnej. Musi ono spełniać określone przepisami przesłanki. Przede wszystkim oświadczenie zawierać ma w swojej treści obowiązek: świadczenia dokładnie oznaczonych i wyliczonych rzeczy zamiennych albo wydania rzeczy indywidualnie oznaczonej, albo zapłaty sumy pieniężnej do wprost wskazanej wysokości. Wysokość tej kwoty może być określona za pomocą klauzuli waloryzacyjnej. Oświadczenie musi także określać zdarzenie, od którego uzależnione jest wykonanie powyższego obowiązku dłużnika. Konieczne jest także wskazanie terminu, do którego wierzyciel może wystąpić o nadanie temu aktowi klauzuli wykonalności”. Dlaczego jednak oświadczenie dłużnika o dobrowolnym poddaniu się egzekucji jest dla wierzyciela tak korzystne? Otóż będąc w jego posiadaniu wierzyciel ma znacznie prostszą i krótszą drogę do dochodzenia należnych mu świadczeń. W przypadku, gdy ziści się zdarzenie, od którego uzależniony jest obowiązek dłużnika wymieniony w akcie, wierzyciel zamiast kierować się do sądu z pozwem o wydanie rzeczy lub o zapłatę, oszczędzając sobie tym samym całego postępowania sądowego w tym zakresie, może skierować się do sądu tylko z wnioskiem o nadanie przedłożonemu oświadczeniu klauzuli wykonalności. W tym wypadku sąd nie bada zasadności roszczenia wierzyciela w stosunku do dłużnika, a tylko wymogi formalne oświadczenia. Oświadczenie następnie kierowane jest do komornika, który wszczyna egzekucję z majątku dłużnika. Środkiem obrony dla dłużnika jest w tym wypadku albo powództwo przeciwegzekucyjne (po spełnieniu przesłanek wymaganych przez art. 840 i następne Kodeksu postępowania cywilnego) albo powołanie się na nieważność, bezskuteczność bądź wzruszalność samego oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się egzekucji. Gdyby natomiast wierzyciel takim oświadczeniem nie dysponował, konieczne byłoby przedtem uzyskanie pozytywnego dla wierzyciela rozstrzygnięcia sądu, w przedmiocie tego, czy jego roszczenie rzeczywiście jest zasadne. Następnie trzeba by było czekać na jego uprawomocnienie, a dopiero potem możliwe byłoby nadanie orzeczeniu klauzuli wykonalności i skierowanie do egzekucji. Karolina Wąsikowska Szukasz porady prawnej? Chcesz zlecić naszym prawnikom przygotowanie pisma lub prowadzenie sprawy? Zobacz, jak wygląda nasza "Modelowa opinia prawna" i skorzystaj z formularza poniżej - wycena pytania zawsze jest bezpłatna. Pracownicy pozostają do dyspozycji także w naszej Kancelarii, znajdującej się w Krakowie przy ulicy Lea 202A. Zadzwoń pod numer 609-709-999 i umów się na rozmowę z prawnikiem - zapraszamy na spotkanie.
wierzyciela. Aby oświadczenie stanowiło tytuł egzekucyjny musi spełniać przesłanki formalne, a mianowicie: – oświadczenie o dobrowolnym poddaniu się egzekucji musi być zawarte w formie aktu notarialnego pod rygorem nieważności,– koniecznym jest określenie przedmiotu świadczenia,– oświadczenie musi określać strony umowy, tj. wierzyciela i dłużnika,– wskazywać na
Oświadczenia w formie aktu notarialnego: o dobrowolnym poddaniu się egzekucji i zobowiązaniu do opróżnienia i wydania lokalu używanego na podstawie niniejszej Umowy w trybie art. 777 §1 pkt 4 k.p.c. oraz co do zapłaty czynszu oraz innych należności za lokal używany na podstawie niniejszej Umowy w trybie art. 777 §1 pkt 5 k.p.c. W akcie warto też podać adres, pod który zamieszkujący lokal mają być eksmitowane w razie zajmowania lokalu bez tytułu prawnego z oświadczeniem o dobrowolnym poddaniu się egzekucji w tym zakresie. Zapis w umowie potwierdzający wydanie lokalu i zobowiązanie do opuszczenia we wskazanym terminie. Podsumowując: . 393 449 222 7 318 356 208 7