🐉 Nadczynność Tarczycy W Ciąży Forum

Nadczynność tarczycy w ciąży: co to jest nadczynność tarczycy, jakie są jej przyczyny. Nadczynność tarczycy jest stanem, w którym występuje w organizmie nadmiar hormonów tarczycy prowadzący do różnych objawów klinicznych. Nasilenie objawów oraz ewentualne powikłania związane są z ciężkością nadczynności tarczycy oraz czasem jej trwania. Większości przypadków w okresie ciąży jest związana z chorobą Gravesa (około 85% przypadków). Pozostała część może być spowodowana wolem guzkowym toksycznym, przedawkowanie hormonów tarczycy podawanych z powodu niedoczynności tarczycy . Jaka jest częstość występowania nadczynności tarczycy w ciąży. Częstość występowania nadczynności tarczycy w ciąży ocenie się obecnie na 0,1% do 0,4%. Kobiety chorują 5-10 razy częściej na chorobę Gravesa niż mężczyźni, a szczytem zachorowalności jest właśnie okres w którym kobiety zachodzą w ciążę. Które kobiety wymagają szczególnej kontroli pod kątem ryzyka wystąpienia nadczynności tarczycy w ciąży. Najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy w ciąży jest choroba Gravesa czyli choroba autoimmunologiczna. W związku z tym u kobiet z rozpoznaną inną chorobą autoimmunologiczną ryzyko zachorowania na chorobę Gravesa jest większe niż u innych kobiet. Dotyczy to takich chorób jak cukrzyca typu 1, reumatoidalne zapalenie stawów, bielactwo, niedokrwistość Addisona-Biermera. Także u kobiet z wywiadem rodzinnym choroby Gravesa należy pamiętać o zwiększonym ryzyku wystąpienia tej choroby. Kobiety z wolem guzkowym szczególnie jeśli choroba trwa dłużej mogą przejść przed ciążą w okres nadczynności tarczycy (przejście z wola guzkowego obojętnego w wole guzkowe toksyczne). Na szczególną uwagę należy zwrócić w przypadku kobiet z wywiadem wskazującym na powikłania w czasie poprzedzającej ciąży, po wcześniejszym leczeniu 131J z podwyższone stężeniem przeciwciał przeciwko receptorowi TSH (anty-TSHR). Objawy nadczynności tarczycy w ciąży. W przypadku choroby Gravesa nasilenie objawów nadczynności tarczycy dotyczy zazwyczaj pierwszego trymestru ciąży ze stopniową poprawą w kolejnych dwóch trymestrach. Po porodzie zazwyczaj dochodzi do ponownego natężenia objawów nadczynności tarczycy. W niektórych sytuacjach (poród, cięcie cesarskie, infekcja) może dojść do gwałtownego zaostrzenia. Objawy nadczynności tarczycy w ciąży są często typowymi dla fizjologicznej ciąży co utrudnia i opóźnia rozpoznanie. Wśród tych objawów można wymienić: przyspieszoną czynność serca (uczucie kołatania), nadmierną potliwość, wilgotność skóry, nerwowość, drżenie. Do specyficznych objawów przemawiających za chorobą Gravesa należą natomiast obecność wola naczyniowego, wytrzeszcz, obrzęk przedgoleniowy. Na nadczynność tarczycy wskazują również: czynność serca powyżej 100 uderzeń/min, utrata masy ciała lub brak odpowiedniego dla ciąży przyrostu masy ciała, osłabienie mięśniowe. Nadczynność tarczycy w ciąży: wpływ na matkę. Ryzyko powikłań ze strony matki jak i płodu zależy od czasu trwania nadczynności oraz sposobu jej leczenia. Nieprawidłowe leczenie lub brak leczenia prowadzą do wzrostu ryzyka przedwczesnego porodu, stanu przedrzucawkowego, niewydolności serca, przełomu tarczycowego. Nadczynność tarczycy w ciąży: wpływ na płód i dziecko. Źle kontrolowana nadczynność tarczycy w ciąży może prowadzić do: przedwczesnego porodu, niskiej masy urodzeniowej dziecka, niedoczynności tarczycy u płodu, martwego urodzenia, wad wrodzonych. Głównymi objawami nadczynności tarczycy płodu są: przyspieszona czynność serca (>160 uderzeń/min), wole, przyspieszenie dojrzewania układu kostnego. U kobiet z chorobą Gravesa może dochodzić do nadczynności tarczycy u płodu w wyniku działania przenikających przez łożysko przeciwciał anty-TSHR (1-5% kobiet z chorobą Gravesa). Tak się dzieje w przypadku kiedy dominują przeciwciała stymulujące. Nadczynność tarczycy u płodu nie wynika w tym przypadku z samej nadczynności tarczycy u matki, ale z obecności przeciwciał stymulujących. Dlatego też nadczynność tarczycy u płodu może wystąpić również u kobiet z chorobą Gravesa znajdujących się w eutyreozie (wyrównana czynność tarczycy) po wcześniejszym radykalnym leczeniu (jod radioaktywny lub wcześniejsze usunięcie tarczycy). Natomiast obecność u kobiety przeciwciał hamujących może prowadzić do niedoczynności tarczycy płodu. Komercyjnie oznaczane anty-TSHR nie rozróżniają przeciwciał stymulujących od hamujących. Do czynników świadczących o podwyższonym ryzyku występowania choroby tarczycy u płodu i noworodka należą: przyspieszona czynność serca płodu, wewnątrzmaciczne opóźnienie wzrastania, niewydolność serca płodu, Nadczynność tarczycy w ciąży: postępowanie w przypadku podejrzenia nadczynności tarczycy u kobiety planującej lub będącej w ciąży. Odpowiednie przygotowanie kobiety do zajścia w ciążę jest podstawą uniknięcia późniejszych powikłań w okresie ciąży. Dotyczy to przede wszystkim kobiet z chorobą Gravesa. Kobieta z rozpoznaną nadczynnością tarczycy w przebiegu choroby Gravesa zanim zajdzie w ciążę powinna zakończyć cykl leczenia nadczynności, z późniejszym dłuższym okresem eutyreozy. Im dłuższy okres eutyreozy i im niższe stężenie przeciwciał anty-TSHR tym mniejsza szansa na nawrót nadczynności tarczycy w okresie ciąży. W przypadku dużego wola, nawrotów nadczynności tarczycy optymalne jest przeprowadzenie radykalnego leczenia (całkowite wycięcie tarczycy, leczenie radiojodem przy mniejszym wolu). Po leczeniu radykalnym i odpowiednim wyrównaniu niedoczynności tarczycy (pamiętając o zachowaniu odpowiedniej przerwy między leczeniem radiojodem a ciążą) kobieta może zajść w ciążę pod stałą opieką prowadzącego endokrynologa. W okresie leczenia nadczynności tarczycy oraz do momentu optymalnego wyrównania po leczeniu radykalnym kobieta powinna stosować metody gwarantujące pewną antykoncepcję. Nadczynność tarczycy w ciąży: jakie wykonać badania. Ocena kliniczna jest utrudniona ponieważ część objawów typowych dla nadczynności tarczycy może fizjologicznie występować w ciąży (przyspieszona czynność serca, wzmożone ucieplenie skóry). W przypadku podejrzenia nadczynności tarczycy wykonujemy badania hormonalne: TSH, FT4, FT3 oraz badanie stężenia anty-TSHR. Stężenie TSH ulega fizjologicznemu zmniejszeniu w pierwszym trymestrze często do wartości poniżej dolnej granicy normy. Stężenia wolnych hormonów tarczycy ulegają również zmianie i interpretacja wyników wymaga odniesienia do norm wyznaczonych dla danego trymestru (na wyniku badań z każdego laboratorium powinny znajdować się zakresy norm dla każdego trymestru ciąży). W przypadku kobiet z chorobą Gravesa i podejrzeniem nadczynności tarczycy u płodu w wyniku działania przenikających przez łożysko anty-TSHR pomocna jest ocena wzrostu płodu (usg), częstości pracy serca płodu, obecności wola u płodu (usg), ocena wieku kostnego. Nadczynność tarczycy w ciąży: leczenie. Przez wiele lat rekomendowanym lekiem w leczeniu nadczynności tarczycy u kobiety ciężarnej przez cały okres ciąży był propyltiouracyl (thyrosan). Wynikało to z opisywanych przypadków wad wrodzonych u noworodków leczonych innym lekiem – metimazolem (aplazja skóry, zarośnięcie przełyku). Powikłania te występują 3 razy częściej po metimazolu (metizol, thyrozol) niż po propyltiouracylu. W 2009 roku pojawiły się jednak w USA informacje o przypadkach toksycznego uszkodzenia wątroby w trakcie leczenia propyltiouracylem. Wraz z nimi przedstawiono w USA nowe zalecenia FDA (Food and Drug Administration). Zgodnie z tymi zaleceniami propyltiouracyl uznano za lek drugiego rzutu w leczeniu nadczynności tarczycy. Jedynym odstępstwem jest okres pierwszych 12 tygodni ciąży kiedy to propyltiouracyl jest lekiem rekomendowanym jako lek pierwszego rzutu z uwagi na zwiększone ryzyko wad rozwojowych u dziecka po metamizolu stosowanym w tym okresie. Tak więc zarówno polskie propozycje zaleceń jak i amerykańskie rekomendacje wskazują na stosowanie propyltiouracylu w pierwszych 12 tygodniach ciąży. W kolejnych tygodniach ciąży preferowane jest stosowanie metimazolu (metizol lub thyrozol). Celem leczenia tyreostatykami w ciąży jest utrzymanie stężenia wolnych hormonów tarczycy w górnej granicy normy lub nieco powyżej tej granicy co zazwyczaj chroni płód przed niedoczynnością tarczycy. Monitorowanie kobiety w ciąży obejmuje regularną kontrolę FT4, TSH, przeciwciał anty-TSHR, usg płodu z oceną tarczycy płodu. Nie prowadzi się leczenia subklinicznej nadczynności tarczycy u kobiety w ciąży. Nadczynność tarczycy w ciąży: kobieta karmiąca. Często w okresie poporodowym dochodzi do nasilenia objawów nadczynności tarczycy u kobiety z rozpoznaną nadczynnością tarczycy w ciąży. W okresie karmienia kobieta będąca w nadczynności tarczycy nie musi przerywać karmienia w trakcie leczenia tyreostatykami. Jednak dawki leków nie powinny przekraczać 300mg propyltiouracylu i 20mg metimazolu dziennie. Propyltiouracyl zgodnie z ostatnimi zaleceniami (ryzyko toksycznego uszkodzenia wątroby) stosujemy jedynie w przypadku braku tolerancji metimazolu. Lek powinien zostać przyjęty po karmieniu (wskazana jest 3 godzinna przerwa przed kolejnym karmieniem). Wskazane jest monitorowanie czynności tarczycy dziecka. Nadczynność tarczycy w ciąży: czy można leczyć radiojodem. Bezwzględnie przeciwwskazane jest leczenie jodem radioaktywnym oraz wykonywanie badań radioizotopowych tarczycy zarówno w okresie ciąży jak i karmienia. Dlatego też każda kobieta będąca w wieku, w którym może zajść w ciążę powinna przed podaniem 131J poinformować czy jest w ciąży i celem potwierdzenia tego faktu mieć wykonane badanie βhCG. Wskazana jest abstynencja seksualna w okresie minimum 1 tygodnia przed leczeniem 131J ponieważ badanie βhCG może wypaść wtedy negatywnie pomimo ciąży. Badania radioizotopowe 131J w okresie karmienia można wykonać dopiero po zatrzymaniu laktacji (ochrona sutków przed działaniem promieniowania β). Po wykonaniu badań z 131J (poza dawkami diagnostycznymi w rakach tarczycy) nie ma wskazań do unikania ciąży. Natomiast po przeprowadzonym leczeniu 131J kobieta przez minimum 6 miesięcy nie powinna zajść w ciążę. Obecnie rozważa się czy okres od leczenia 131J nadczynności tarczycy w przebiegu choroby Gravesa a zajściem w ciążę nie powinien zostać wydłużony z uwagi na wzrost stężenia przeciwciał anty-TSHR, który ulega obniżeniu dopiero w późniejszym czasie po podaniu 131J. W przypadku mężczyzn wskazane jest zaniechanie planów rodzicielskich przez okres 4 miesięcy od podania 131J. Nadczynność tarczycy w ciąży: kiedy trzeba operować tarczycę. Leczenie operacyjne tarczycy u kobiety ciężarnej można rozważać w przypadku choroby Gravesa gdy nadczynność tarczycy wymaga stosowania bardzo dużych dawek tyreostatyku lub pojawiają się efekty niepożądane działania leku. Najbardziej korzystnym okresem do przeprowadzenia operacji jest drugi trymestr. Nadczynność tarczycy w ciąży: diagnostyka noworodka. Wszystkie noworodki matek z chorobą Gravesa oraz leczonych tyreostatykami w ciąży z innych powodów powinny zostać zbadane pod kątem zaburzeń czynności tarczycy. protask

Nadczynność tarczycy to zaburzenie jednego z ważniejszych ludzkich gruczołów dokrewnych. Wydzielane przez tarczycę tyroksyna (T4) i trójjodotyronina (T3) odpowiedzialne są za szereg istotnych zjawisk, m.in. za przebieg procesów metabolicznych (takich jak wątrobowa produkcja glukozy), pobudzanie przemiany materii czy stymulację dojrzewania komórek nerwowych. ^{tarczycę trzeba leczyć nawet jeśli się nie chce mieć dzieci!! to ma wpływ na cały organizm, wiem bo też na to choruję, trochę niepoważne podejście lekarza i rodziców, nawet mała chwiejnośc może mieć wpływ, to w końcu hormony! zobacz sobie chociażby na wikipedii co można mieć przy nieleczonej tarczycy. ja przez pół zycia miałam niedoczynność i dopiero pod koniec gimnazjum okazało się dlaczego jestem taka rozkojarzona, mam duszności itd;/ to naprawdę nie jest zabawa. a na ciążę ma wielki wpływ, dziecko może się źle rozwijać, a przy nadczynności to możesz mieć duży problem z zajściem w ciążę a potem donoszeniem dzidziusia, a chyba żadna kobieta nie chce poronić ukochanego skarba:( ja teraz mam podwyższone tsh tylko do około 5 i już mi endokrynolożka zabroniła w ogóle myśleć o dziecku, zanim tego nie wyrównam.. Cytuj}

Nasz portal poświęcony jest tematyce zdrowia w każdym możliwym zakresie. Znajdziesz tutaj wiele artykułów z dziedziny zdrowego stylu życia, medycyny, diety, urody, sportu i fitnesu a także psychologii. Zdrowie nie jest nam obojętne, dlatego skupiamy gro ludzi zainteresowanych tematyką swojego jak i zdrowia swoich najbliższych.

no właśnie tak brałam...tyle,że raz popiłam sobie herbatką ,a raz soczkiem..za niedługo wzięłam sobie witaminkę...co do jedzenia to pilnowałam ,żeby nic wczesniej nie zjeśc,,,i pewnie dlatego tak spadało powoli...no ale teraz myślę,że poleci..nom chyba mało kto ma tą przypdłość,,,szczęśliwe mamusie i zdrowe przedewszystkim,,,mają inne zmartwienia teraz,,a to wózek ,a to zgaga;)))leaan a to Twoje pierwsze dzidzi,,,? a ta koleżanka..urodziła już??? Cytuj

TSH w ciąży to badanie, które pozwala wykryć u ciężarnych kobiet niedoczynność lub nadczynność tarczycy. TSH to hormon, który odpowiada za prawidłowe wydzielanie hormonów tarczycy przez co wpływa na funkcjonowanie organizmu przyszłej mamy, a także prawidłowy rozwój maluszka w brzuchu.

Nadczynność tarczycy może prowadzić do przedwczesnego porodu i niskiej masy dziecka przy porodzie. Z kolei niedoczynność tego gruczołu może skutkować zarówno małą masą urodzeniową noworodka, jak i zwiększeniem ryzyka śmierci wewnątrzmacicznej i okołoporodowej dziecka! Jak upewnić się, że nam nie grożą lub je wykryć? Autor zdjęcia/źródło: © Ngothyeaun | Stock Free Images Panuje przekonanie, że jeśli czujemy się „względnie” dobrze, to nie trzeba się badać. Nic bardziej mylnego. Są schorzenia, które w czasie ciąży mogą nie dawać jednoznacznych objawów. Skutkują za to poważnymi problemami zdrowotnymi dla Twojego dziecka. Należą do nich nadczynność i niedoczynność tarczycy! Hormony tarczycy odgrywają wiele ważnych ról w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu, przemianie materii, metabolizmie, wzroście i rozwoju. Wpływają na kształtowanie się układu nerwowego, w którym kluczowymi etapami są: okres życia wewnątrzmacicznego oraz wczesny okres noworodkowy. Idealnym stanem jest eutyreoza, czyli równowaga hormonalna, gdy poziomy wszystkich hormonów tarczycy są w normie, z uwzględnieniem zmian zachodzących w czasie ciąży. Zdarzają się jednak odchylenia od normy… Rozpoznanie nadczynności tarczycy jedynie na podstawie objawów jest jednak bardzo trudne lub wręcz niemożliwe. Dzieje się tak dlatego, że sama ciąża o prawidłowym przebiegu skutecznie może te objawy „maskować”. Ciężarne kobiety często skarżą się na nadmierną potliwość, złą tolerancję ciepła, znużenie, szybsze bicie serca. Spośród całej gamy objawów nadczynności należy wymienić również brak przyrostu masy ciała przy prawidłowym odżywaniu się i rozwoju ciąży, drżenie rąk oraz objawy oczne, takie jak wytrzeszcz. Jedną z najczęstszych przyczyn nadczynności tarczycy jest autoimmunologiczna choroba Gravesa-Basedowa, w której wytwarzane są przeciwciała przeciwko receptorowi TSH. Przeciwciała te przechodzą przez barierę łożyskową i mogą powodować poważne zagrożenie dla płodu i noworodka. Niedoczynność tarczycy także przysparza problemów diagnostycznych, ukrywając się pod niepozornymi objawami, takimi jak: uczucie zmęczenia, senność, suchość skóry, uczucie zimna czy zaparcia. Dopiero poważniejsze dolegliwości, w postaci obrzęku powiek, obniżenia barwy głosu czy powiększenia tarczycy, mogą skłaniać do poszukiwania pomocy u lekarza. Najczęstszą przyczyną jest choroba Hashimoto, w której również dochodzi do wytwarzania przeciwciał przeciwtarczycowych, głównie anty-TPO (przeciwko tyreoperoksydazie) lub anty-Tg (przeciwko tyreoglobulinie). Do najpoważniejszych powikłań dla płodu należy nieodwracalne uszkodzenie mózgu i obniżenie ilorazu inteligencji u dziecka, do którego może dojść np. przy niedoborze jodu w diecie kobiety ciężarnej. Sonda Czy podczas ciąży miałaś badaną tarczycę? Więcej sond Nadczynność tarczycy. Nadczynność tarczycy jest to stan, który rozwija się w następstwie zwiększonej syntezy i uwalniania hormonów tarczycowych – nazywany jest także hipertyreozą. W efekcie dochodzi do wzrostu stężenia w surowicy krwi trijodotyroniny (FT3) oraz tyroksyny (FT4), co doprowadza w efekcie do nadmiernego pobudzenia

#1 Witam jestem w 13 tygodniu ciazy i wykryto u mnie nadczynność tarczycy chorobe Cravesa. Zwracam się do mam ktore mialy lub mają tą chorobą w ciąży , jak u was wyglądał przebieg ciąży? Czy wszystko przebiegało wporzadku? reklama #2 Tez mam gravesa basedowa , odpowiednia dawka leku i kontrola u endo napewno Ci wszystko powiedzą . Jakie masz wyniki i jakie leki ? #3 Tez mam gravesa basedowa , odpowiednia dawka leku i kontrola u endo napewno Ci wszystko powiedzą . Jakie masz wyniki i jakie leki ? Thyrosan 2x1 Po 3 tygodniach brania unormowalo mi się Ft3 i Ft4 A było dość wysoki. Wczoraj na wizycie endo poinformowała mnie że mam bardzo wysokie ATPO . ATG tez jest zawyżone. TRAb również wysokie. Jedyne co mi lekarz powiedział to że trz3ba być dobrej myśli #4 Ja choruje na nadczynność tarczycy i Gravesa basedova od 10 lat. Zaczęło się po maturze i tak ze mną było tyle czasu. Odkąd zaszłam w ciążę choroba się wyciszyła a nawet przeszła w niedoczynność tarczycy. Lekarz twierdzi że w ciąży to normalne że choroba się wycisza. Teraz jestem w 33tc i z dzidziusiem jak narazie wszystko jest dobrze. #5 Ja jestem w 14 tyg ciaży i przy standardowych badaniach ciążowych na początku dowiedziałam się ze mam problemy z tarczycą gdyby nie ciaza to bym nawet nie wiedziala, okazalo się ze mam niedoczynnosc tarczycy i hashimoto biorę letrox na początku dawka 100 potem 150 ,teraz biore 3 razy w tygodniu dawkę 175 i 4 razy w tygodniu 150. Wyniki pieknie się unormowały.. podczas badania prenatalnego usg niczego niepokojącego lekarz nie zauważył.. dziecko rozwija się prawidłowo waga wzrost masy ciała..bardzo dużo kobiet choruje na tarczyce przed ciaza jak i w trakcie i bardzo rzadko ta choroba ma wpływ na dziecko podczas ciazy...szybko wykryta i odpowiednio leczona jest nawet zupelnie nie groźna...

Nadczynność tarczycy w ciąży. Witam serdecznie, jestem w 16 tygodniu ciąży i właściwie od samego początku bardzo źle ją znoszę. 6-10 tydzień - uporczywe mdłości, a od ok. 12 tygodnia zaczęły się silne odruchy wymiotne co chwila. Ginekolog stwierdził znaczący spadek wagi (do 50 z 56 kg) i odesłał mnie do szpitala.

Hej Monika, jakbym siebie czytałą, tylko ponad 2 lata temu. Jak mój synek miał 2 latka i zaczęlismy myślec o rodzeństwie dla niego okazało się, że mam ogromną nadczynnośc tarczycy. Załamałam się totalnie, bo bardzo pragnęłam 2 dzieci z małą różnica wieku a tu zakaz starania się o dzidzie i perspektywa leczenia 1,5 do 2 lat i nie wiadomo z jakim skutkiem....... no i 31 lat na karku......W grudniu 2006 w końcu odstawiono mi leki, hormony wróciły do normy juz po kilku miesiącach leczenia ale potem było stopniowe zmniejszanie dawki, kontrole co 2- 3 miesiące i w końcu po 1,5 roku leki odstawione ale kontrole nadal, czy hormony znów nie "wariują" bez leków po odstawieniu (nastepna wizyta za 2 tygodnie) Jak tylko łyknełam ostatnia tabletkę zaczelismy się starac o dzidzie, choc oczywiscie lekarz zalecał jeszcze czekanie itp, ale ja nie moge czekac bez końca....wyniki w normie, leków brak to na co czekać...... Ale chyba jednak mi przyjdzie poczekac jeszcze na tą dzidzię, bo już 7 mies. staran i nic z tego, choc i hormony w normie i cykle regularne.......mam nadzieje, że ta nadczynnośc nie narobiła zbytniego spustoszenia w moim organizmie i że jeszcze uda mi się zajśc w ciąże. Ale poczekam do roku, na razie staram się nie martwić, ale uwierz mi, że po 3 latach czekania na własny brzuszek, mam już dość, wszędzie widze ciężarne i powoli wariuję...... W każdym razie jeśli coś będzie nie tak (czego ci nie życzę !!!!!) to musisz się leczyć!!! Ja nie miałm żadnych objawów, czułam sie świetnie, tylko mogłam jesć bez przerwy i nie tyłam ( co mi bardzo odpowiadało ), ale to jest taka choroba, że jej czasem nie czujesz a ona "robi swoje" i skutki widac po latach, nie mówiąc o tym, że nadmiar hormonów ma wpływ na dzidzię w brzuszku. Teraz jestem po leczeniu, 7 kg mam więcej a jem 1/3 tego co wcześniej , ale wienm, że jeśli zajde w ciążę, to nie zaszkodze dzidzi swoimi "zwariowanymi" hormonami. Trzymaj się i mam nadzieje, że twoje wyniki będą w normie. Pamiętaj, że jeśli TSH będzie poniżej normy to jest NADCZYNNOŚĆ a jeśli powyżej to NIEDOCZYNNOŚC (tak na odwrót) . Za to FT3 i FT4 to juz jest "normalnie" jak powyżej normy to nadczynnośc i na odwrót. Jakby co to pytaj, może będe mogła w czymśc pomóc, bo niestety troche z tą tarczycą przezyc juz miałam . 341 182 94 63 155 351 203 446

nadczynność tarczycy w ciąży forum